Ostatni post był o właściwościach stroika do gitary, a dziś postaram się pokazać, jak umiejętnie wykorzystać go w praktyce.. Sam jestem samoukiem w wolnych chwilach, a że jest to moja pierwsza styczność z tym "ustrojstwem" miałem pewne obawy: "Jak się za to zabrać?"
Poniżej przedstawię wam prosty sposób na strojenie gitary przy użyciu JOYO JT-01 - oczywiście bardziej zaawansowani, nie będą mieli z tym żadnych problemów, więc ten post raczej nie jest dla nich ;)
Na wstępnie chciałbym dodać, że nie mam pojęcia czemu, ale stroik reaguje tylko w trybie chromatycznym na szarpanie / uderzanie w struny..
!!!NIE PONOSZĘ ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA WSZELKIE ZERWANIE STRUN.
TEKST PRZEDSTAWIAJĄCY METODĘ STROJENIA JEST POGLĄDOWY I WYMAGA OD NAS PEWNEJ WPRAWY.
ROBISZ TO NA WŁASNE RYZYKO!!!
TEKST PRZEDSTAWIAJĄCY METODĘ STROJENIA JEST POGLĄDOWY I WYMAGA OD NAS PEWNEJ WPRAWY.
ROBISZ TO NA WŁASNE RYZYKO!!!
Przechodząc do meritum.. Od zawsze do strojenia gitary używałem programu na komputerze typu AP Tuner (nie jest to reklama) oraz mikrofonu.. Z racji tego, że słuchu muzycznego też nie mam, a samo JOYO JT-01 nie ma podziału na struny, musiałem uciec się do pewnego myku.. Pierwsze strojenie mojej gitary przy pomocy JOYO JT-01 wykonałem wspomagając się, już starym sprawdzonym sposobem, czyli AP Tuner plus mikrofon. Struny zacząłem stroić trochę nie standardowo, bo od samej góry (czyli szóstej struny, a mówiąc dokładniej najgrubszej struny basowej, którą nazywa się E2). Poniżej w tabeli przedstawiam zestawienie, gdzie można zobaczyć, jak oznacza poszczególne dźwięki AP Tuner oraz JOYO JT-01 oraz w którym momencie powinniśmy zatrzymać się, strojąc konkretną strunę.
| JOYO JT-01 | AP Tuner | Nazwa struny | Numer struny od góry | |
| A# | Bb1 | VI | |
| B | B1 | ||
| C | C2 | V | |
| C# | C#2 | ||
| D | D2 | IV | |
| D# | Eb2 | ||
| E | E2 | E2 = 6 | |
| F | F2 | ||
| F# | F#2 | ||
| G | G2 | ||
| G# | F#2 | ||
| A | A2 | A2 = 5 | III |
| A# | Bb2 | ||
| B | B2 | ||
| C | C3 | ||
| C# | C#3 | ||
| D | D3 | D3 = 4 | II |
| D# | Eb3 | ||
| E | E3 | ||
| F | F3 | ||
| F# | F#3 | I | |
| G | G3 | G3 = 3 | |
| G# | G#3 | ||
| A | A3 | ||
| A# | Bb3 | ||
| B | B3 | B3 = 2 | |
| C | C3 | ||
| C# | C#4 | ||
| D | D4 | ||
| D# | Eb4 | ||
| E | E4 | E4 = 1 | |
| F4 | |||
| F#4 | |||
| G4 |
W czwartej kolumnie bez tytułu zaznaczyłem, w którym momencie przy zakładaniu strun stroik zbiera nam już dźwięki z danej struny. Oczywiście w założeniu że struna jest na tyle stabilnie założona, że nie odwija nam się sama - przynajmniej w moim przypadku to tak działa..